Dit is een van de eerste geluiden die opgenomen is voor het archief tijdens het afstuderen op de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht: de schuivende schuifdeur. Een stuk tekst uit het geschreven archief over dit geluid: "Om maar meteen met de deur in huis te vallen, het geluid is vreselijk. Ik heb weinig zo’n vervelend geluid bij iemand in huis gehoord. Tim liet me weten dat het ging om de deur van de woonkamer naar de slaapkamer. Iedereen heeft wel eens een krakende of piepende deur. De oplossing is vaak simpel, even de scharnieren oliën. Maar in Tims geval, is het niet zo makkelijk. Dit is een houten schuifdeur. Het schuifpaneel ziet er wat zelf-geknutseld uit: twee houten panelen (ongeveer 7 cm dik) met daarin een deurklink verwerkt. De deur zit geklemd tussen een rails, boven en beneden. Wanneer Tim de deur openschuift, klinkt er een naar, heel hard, schel, hoog gepiep. Deze ontstaat door de wrijving van de houten deur op de rails. En het is hard: tussen de 70 en 90 decibel met uitschieters naar 99 DB! Dit is vergelijkbaar met het geluid in een discotheek of het geluid van een straaljager op 300 meter hoogte. Het is schadelijk voor je gehoor en Tim zal wat moeten doen aan dit geluid."