"Een heerlijk geluid dat ik al heel lang ken is het tikken en slaan van 'de klok van tante Miep'. In het huis waar ik geboren ben - mijn ouders woonden in bij mijn oma, waar ook tante Miep woonde - hing in de gang een grote klok. Toen oma overleed bleef tante Miep in het huis wonen en toen zij stierf kreeg ik de klok. Het tikken van de klok geeft me een veilig gevoel; het valt me direct op als ik het tikken niet hoor en de klok opgewonden moet worden. Hoor maar, daar is ie," schreef de dame die dit geluid inzond voor het 'Lockdown Archief'. Half maart 2020 ging Nederland in een intelligente lockdown. Niet eerder verbleven wij zoveel in en om ons eigen huis. Onze wereld werd kleiner en we waren aan huis gekluisterd. Deze wereld is gevuld met (huis)geluiden die normaalgesproken misschien langs je heen gaan maar nu intenser beleefd werden. Er waren geluiden die ineens opvielen, vaker te horen waren, je geborgenheid gaven, troostten of misschien juist irriteerden en in de weg zaten. Op 20 maart plaatste ik een oproep om deze geluiden toe te sturen voor een nieuw archief. Het is een bijzonder tijdsdocument geworden dat ons veel vertelt over hoe deze tijd geklonken heeft en over hoe we deze tijd ervaren en doorgebracht hebben.